Ένας ένοικος αρνείται ή αδυνατεί να πληρώσει τα κοινόχρηστα. Πώς το αντιμετωπίζουμε;
Δυστυχώς, αυτό το φαινόμενο είναι όλο και πιο συχνό τελευταία και οι διαχειριστές βρίσκονται σε μια θέση δυσάρεστη, την οποία σε μία περίπτωση δεν επιθυμούν. Παρόλη τη σοβαρότητα και των δύο περιπτώσεων (άρνηση ή αδυναμία πληρωμής των κοινοχρήστων), η αντιμετώπισή τους είναι διαφορετική:
Ο ένοικος που αρνείται να πληρώσει, προφανώς αμφισβητεί το ποσό για κάποιο λόγο. Υποχρέωση του διαχειριστή είναι να λειτουργεί με διαφάνεια και να παρέχει πρόσβαση στα παραστατικά, σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο. Αυτή είναι και η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων, αρχικά, να αιτιολογήσουμε το ποσό και πώς προέκυψε.
Στη δεύτερη περίπτωση, όπου ο ένοικος αδυνατεί να πληρώσει, το πρώτο βήμα είναι να προσπαθήσουμε να τον δεσμεύσουμε σε μια μεταγενέστερη, αλλά συγκεκριμένη ημερομηνία αποπληρωμής, ή σε ένα σχέδιο σταδιακών πληρωμών.
Ο διαχειριστής πρέπει να φροντίζει οι χρεώσεις να είναι διαφανείς και αιτιολογημένες με τα αντίστοιχα παραστατικά. Η κατανομή των δαπανών πρέπει να γίνεται όσο είναι δυνατόν ομαλά για να μην παρουσιάζονται μήνες με τεράστιες χρεώσεις και άλλοι με μηδαμινές. Όσο η οφειλή συσσωρεύεται, τόσο δυσκολότερη είναι ή είσπραξή της. Αν παρ’ όλα αυτά κάποιος από τους ιδιοκτήτες αρνείται την εξόφληση της οφειλής του, ο διαχειριστής οφείλει να τον παραπέμψει στην συνέλευση των συνιδιοκτητών και να αφήσει αυτήν να αποφασίσει για τις περαιτέρω ενέργειες, ενίοτε & μέσω δικαστικής οδού. Σε αρκετές περιπτώσεις, το συνολικό ποσό οφειλής μπορεί να είναι προσαυξημένο με τόκους υπερημερίας αν προβλέπεται ποινική ρήτρα στον κανονισμό.